από τη συντάκτρια
Πατέρα….έ πατέρα!
Μ΄ακούς που σου φωνάζω;
Μ΄ακούς που κλαίω τις νύχτες;
Για εκεί πάνω έχει ουράνιες μουσικές και συναυλίες αγγέλων
κι οι θρήνοι οι δικοί μας σβήνουν στον άνεμο σαν τις κραυγές των γλάρων;
Έ, πατέρα!
Σκύψε λιγάκι, μόνο λίγο
μονάχα ίσως μια φορά και κοίταξέ με,
κοίτα με πόσο ακίνητος δυσκίνητος κι αμετακίνητος αλήθεια έχω γίνει.
Κοίτα με πόσο άλαλος κι αμίλητος και σιωπηλός
κοίτα με πόσο άβουλος κι αδύναμος και άεργος…
Μα όσα ά κι αν βάλω
όσες επαναλήψεις κι αν σου στείλω
οι αλυσίδες μου είναι πάντα πιο βαριές από τα λόγια
κι από τη σκέψη ακόμη πιο βαριές οι αλυσίδες.
Έι, πατέρα!
Τότε που σου ‘πανε πως τα παιδιά σου θα ‘ναι σκλάβοι
για να ‘ναι ασφαλή,
τότε που σου ‘πανε να μην αντιμιλάς και γνώμη να μην έχεις
για να ‘ναι τα παιδιά σου ασφαλή κι εσύ δουλειά να έχεις,
τότε που σ΄έκλεισαν σε σπίτια φυλακές
τότε που σου’κλεψαν και τη μπουκιά απ΄το στόμα,
έι, Πατέρα,
Εσύ τι έκανες;
Κι εσύ μητέρα,
όταν σου είπανε τα σπλάχνα σου αγκαλιά να μην τα παίρνεις,
όταν σου είπανε πως από της αγάπης σου τη σκέπη
για το καλό τους και για την υγειά τους θα τα παίρνουν,
όταν σου κλείσανε τα στοματάκια τα αγγελικά τους
κι αντάμα έκλεισε του κόσμου η Ελπίδα,
πού ήσουν Μάνα;
Ποια τα λόγια
που τέτοιες πράξεις θα δικιολογήσουν;
Πόσα είναι αυτά που δέχτηκες στο σκύψιμό σου απάνω
θυσία επέτρεψες να γίνουν στο βωμό της ανημπόριας;
Γιατί Πατέρα δίδαξες την Ανημπόρια στο Γιο του Ανθρώπου;
Γιατί Πατέρα δε σηκώθηκες
γίγαντας στην ψυχή
εμένανε να προστατέψεις
εμένα τον αθώο μικρό μελλοντικό του κόσμου τον Πολίτη;
Αυτό ήτανε το Έργο σου πατέρα
η Προστασία.
Κι εσένα μάνα,
η αγκάλη σου η ανυποχώρητη και απέραντη
που μέσα της φωλίτσα θα ‘βρισκε η Αθωότητα του κόσμου.
Και τώρα σας φωνάζω
μέσα απ’ τους θρήνους τους βουβούς των άγρυπνων νυχτών μου
ποια δύναμη ήτανε αυτή
που Μάνα και Πατέρα
σας έκανε του κόσμου το Αύριο να το πουλήσετε
να το αφήσετε απροστάτευτο σε μια άνευ όρων υποχώρηση
παράδοση
σε ένα Σήμερα που γέρνοντας τελειώνει,
κι Αύριο πια δεν πρόκειται να το ‘βρει…
Α ρε πατέρα….
Τα άρθρα που παρουσιάζονται σε αυτό το blog αποτελούν κατά κύριο λόγο παραίνεση προς τον αναγνώστη να ξεκινήσει το δικό του ταξίδι κατανόησης και αναζήτησης. Η Διάκριση είναι το πρώτο βήμα της Κυριαρχίας, ως εκ τούτου ο καθένας μας είναι απόλυτα υπεύθυνος για την επιλογή του να πιστεύει ή να διερευνά ασταμάτητα.
Σας αρέσει η δουλειά μας; Κεράστε μας έναν καφέ! paypal: paypal.me/EternalNowblog
Eternal Now 
Εμεις ολοι εμεις ειμαστε αυτοι που επιλεγουν την ακεραιότητα η την φαυλοκρατια και τον εκφυλισμο.
Η ευθύνη ειναι ολη δικη μας..
Παιζουν βεβαια και αλλες δυναμεις πλην ομως εγω μετρω την δικη μου επιλογη και θεση στο καθημερινο δρωμενο.
Ας παρουμε ολοι θεση ξεκινωντας απο την τηλεοραση…την οποια ωφειλουμε να δωρησουμε στον παλιατζη , στον γυφτο.
Ας κανουμε αυτο το ελλαχιστο δωρο στον εαυτο μας με πληρη επιγνωση της καιριας πραξης αυτοαμυνας..
Μου αρέσει!Μου αρέσει!