από τη blogger

Έι, ψιτ! Εθελοντή!
Εσένα λέω, που κρύβεσαι κει πίσω στις σκιές και καμπουριάζεις,
μπας και περάσεις άσημος και άγνωστος και ο κανένας.
Εσένα λέω, που υποφέρεις σιωπηλά, αμίλητος να μη δονήσεις
της πλάσης τις χορδές τις λάθος.

Πώς τα περνάς;
Πώς νιώθεις εδώ κάτω, στον υλικά συμπυκνωμένο αυτό τον κόσμο;

Νιώθεις Αταίριαστος;

Και είσαι.
Δεν είν΄κακό να είσαι αταίριαστος.
Όλα στην Ύπατη Ύπαρξη Υπάγονται.

Κι εσύ εδώ, μες στο σχολειό του εθελοντισμού,
εδώ που πρόθυμα αποφάσισες να έρθεις
θαρρώντας πως τα πάντα ήσουν ικανός να καταφέρεις,
εδώ λοιπόν περνάς τις τάξεις μία μία,
πρώτα την τάξη της αλαζονείας
κι έπειτα όλες τις υπόλοιπες της αντοχής, της ανοχής, της σταθερής προσήλωσης,
της πίστης, της υπομονής, της ψυχικής της δύναμης,
μα πάνω απ΄όλα
υπέρ πάντων
στέκεται του Φωτός το Πνεύμα
ή αλλιώς το Φως του Πνεύματος.

Πώς τα περνάς λοιπόν μικρέ μου Εθελοντή
εδώ επάνω στην υδάτινη την πέτρα αυτή του Σύμπαντος;
Ήτανε όπως τα περίμενες η ενσάρκωση,
ή μήπως σου ‘ρθε ο ουρανός σφοντύλι;

Ήσουνα σίγουρος πως κάθε σχετική ικανότητα και γνώση
την είχες στο τσεπάκι,
πως το θολό το πέπλο αυτού του μάτριξ
εσένα δε θα σε αγγίξει μήτε εμπόδιο θα σταθεί
σε γνώσεις ή επικοινωνίες ή ανώτερες απώτερες εσώτερες δυνάμεις.

Χα χα, ας γελάσουμε μαζί αγαπημένε,
διότι απ΄το να κλαις καλύτερα την πλάση να δονείς με γέλιο!

Κλείσε τα μάτια,
κλείσε τα μάτια κι αφουγκράσου,
εκεί στο Μέσα σου βρίσκονται όλα,
εκεί στο Βάθος του Πνευματικού Ωκεανού σου
ο ήχος μένει σταθερός
και η γαλήνη εκεί επικρατεί,
και κάθε βότσαλο ή κάθε κέλυφος που από κει θα ανασύρεις
αυτή την άγγιχτη γαλήνη θα εκπέμπει.

Έι, ψιτ, εσύ μικρέ μου και κρυμμένε Εθελοντή,
εσύ που χρόνια κρύβεσαι από τον ίδιο τον εαυτό σου
παλεύοντας να πείσεις εαυτόν και άλλους
ότι είσαι μέλος τούτης της στρεβλής της κοινωνίας άξιο!
Ότι η ζωή για ύλη και για χρήματα σου ταιριάζει,
ίσως να μην τα πας τόσο καλά, ωστόσο
αν μια ευκαιρία σου δοθεί κι εσύ κάτι θα κάμεις…

Έι, ψιτ, τίποτα δεν θα κάμεις
μικρέ μου σκοτισμένε Εθελοντή,
τίποτα δε θα κάμεις με την ύλη
γιατί είσαι Πνεύμα Αέρινο, Συναίσθημα και Ιδέα,
κι είσαι εδώ για να δονήσεις
για να εκπέμψεις
να τραγουδήσεις
να στείλεις σ΄όλες τις μεριές του ορίζοντα
το Φως της Ύπαρξής σου της Αλλιώτικης.

Κι εγώ εδώ
μαζί Σου
κρυφά κι απόκρυφα μα τόσο φανερά
κάθομαι στη γωνία μου και τραγουδάω
και ξάφνου η γωνία μου είναι τεράστιος κύκλος
και το τραγούδι μου έγινε αγγέλων χορωδία
κι όλα τα δέντρα, τα βουνά, οι θάλασσες κι οι κάμποι
γείραν περίεργα σιωπηλά ν΄ακούσουν το τραγούδι
γιατί τους θύμισε τη μάνα τους που ‘χει χαθεί στο χρόνο,
και τα τραγούδια που σαν ήτανε στο Φως τους τραγουδούσε….

Μαζί
Αγαπημένε μου ❂ ΣυΝοΔοΙπΟρΕ τΗς ΚαΡδΙάΣ μΟυ ❈

ⲙ⫯⊂ᖺᎯ∈𝘭Ꭿ


https://www.youtube.com/watch?v=C76Sxl5SGa8